Dag 2: Mayerhofen - Neukirchen We slapen ook dit jaar weer in het TransAlp Camp. Deelnemen aan TransAlp is pas compleet als je ook het Camp overleeft :-) Maar die eerste nacht stelt ons toch een beetje teleur, we zijn beter gewend in Oostenrijk. De houten vloer van de sporthal kan er nog door (al maakt dat wat lawaai als er zijn die het nodig vinden om 's nachts rond te lopen), maar de douches waren ijskoud. De pasta party was maar heel eenvoudig, het ontbijt was echter degelijk. En bikewash, camp, pasta party, start... alles is dicht bij elkaar, dat is toch ook belangrijk!
Anja en Hilde slapen in de VW Multivan. Super handig ding trouwens dat we dankzij d'Ieteren al voor de 2e keer op rij kunnen gebruiken. En dat ons begeleidingsteam ervaring heeft bewijzen ze al direct op de eerste dag door een wasmachine te vinden voor onze vuile regen en modder kleren!
De etappe naar Neukirchen is eentje waar we al lang naar uitkijken. Je leest dadelijk wel waarom. De aanloop is 10km vlak en geneutraliseerd een mooie opwarming dus. De klim die volgt, begint op asfalt maar is een stuk steiler als gisteren. Dit is pas echt bergop. Zoals verwacht was gisteren dus inderdaad maar een opwarming. Op de schotter hebben we zelfs ons kleinste verzet al nodig, want het is doseren met de slotklim in het achterhoofd. Die begint trouwens pas op 60km.
We hebben al heel wat krachten verbruikt als we de top bereiken. En dan gaat het over makkelijke schotter aan hoge snelheid bergaf tot aan het stuwmeer. Een toertje rond het meer op Ardennen parkoer licht op en neer en dan opnieuw 300hm naar 1500m. Van daar dalen we volgas over asfalt tot in Wald. Hier begint de beklimming van de Wildkogel. Die kennen we van 2 jaar geleden, maar we rijden nu langs een andere weg naar boven. De afdaling is een schitterende single trail die ons rechtstreeks naar Neukirchen brengt en die zeker een eerste kick in deze TransAlp zal worden.
Maar eerst de beklimming! We beginnen op 900m en de top ligt op 2100m. Op onze Polar lezen we ondertussen 32 graden. En op deze steile beklimmingen maak ik het tempo en probeert Eric in het wiel te blijven. Bij 70km vinden we de 2e bevoorrading en maar goed ook! Ik heb dringend eten nodig, want ik had blijkbaar iets te weinig meegepakt. Spijtig genoeg is er zeer weinig variatie in het aanbod dit jaar! Nadien wordt het steeds steiler. Met de top in zicht moeten we een stuk van 25% overwinnen. We strompelen te voet en zien af! Langzaam maar zeker naderen we. Gelukkig kunnen we onderweg nog wat zeveren met andere Belgen (Dynamx team 102) en zij hebben het blijkbaar nog zwaarder dan ons. In ieder geval gaat de tijd zo wat sneller. Het panorama op de top is onvergetelijk.
En dan de Wildkogel trail!!! 1100m bergaf over 's werelds mooiste paden en single trail. Af en toe doen we een paar stapjes te voet om de risico's te beperken. En na 8u bereiken we de finish. Moe, leeg, afgezien, maar dit is biken van de bovenste plank!
Het camp in Neukirchen kennen we ook: perfect met zalig hete douches. De organisatie van de pasta party kan beter (vooral sneller). Maar nu snel slapen, want morgen volgt een klepper van 2400m in een rit van 99km. Eddy (17-07-05) | 
